Στο μυθιστόρημα του Όσκαρ Ουάιλντ «Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι» ο νεαρός γόης Ντόριαν Γκρέι, ακολουθεί χωρίς τύψεις το δρόμο του αισθητικού αμοραλισμού, αδιαφορώντας για τις συνέπειες, ακόμη και αν πρόκειται για καταστροφή ανθρώπινων ζωών.
Τα χρόνια περνούν και η εξωτερική εμφάνιση του Ντόριαν παραμένει η ίδια. Τα σημάδια όμως της ηθικής του κατάπτωσης αποτυπώνονται στην προσωπογραφία του. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου στον πίνακα σκληραίνουν κυνικά, η μορφή του γερνάει γρήγορα και απαίσιες ρυτίδες εμφανίζονται, αποκαλύπτοντας τη μέσα του σήψη.
Ο Ντόριαν διαπιστώνει έντρομος πως η δυσμορφία του πορτρέτου βαθμιαία χειροτερεύει.
Ανέγγιχτος εξωτερικά, μα εσωτερικά τρομοκρατημένος και με ψυχή καταρρακωμένη, ξεσχίζει τον πίνακα μ’ ένα μαχαίρι.
Οι υπηρέτες του βρίσκουν το πρωί στο πάτωμα ένα φριχτά γερασμένο πτώμα με το μαχαίρι καρφωμένο στην καρδιά. Πολύ δύσκολα καταφέρνουν να αναγνωρίσουν έντρομοι την ταυτότητα του κυρίου τους, ενώ το πορτρέτο παραμένει ανέπαφο, όπως ακριβώς είχε φιλοτεχνηθεί.
Πώς μου ήρθε τώρα στο μυαλό η ιστορία του Ντόριαν Γκρέι;
Άκουσα χτες (25-4-17) –όσο μπόρεσα ν’ αντέξω- τα λεγόμενα του «δικού μας» Ντόριαν Γκρέι, του Αλέξη Τσίπρα.
Αν επρόκειτο να αποδώσει κανείς με μία μόνο φράση την κατάστασή του, μαζί με αυτή της «αριστερο»ακροδεξιάς κυβέρνησης, νομίζω πως ο καταλληλότερος χαρακτηρισμός θα ήταν: πολιτικός δαιμονισμός. Δαιμονισμός είναι να φτάσεις σε ένα σημείο από το οποίο δεν υπάρχει για σένα επιστροφή. Εκεί όπου χάνεται η θεμελιώδης, υποστασιακή για τον άνθρωπο-πολίτη ελευθερία της δυνατότητας επιλογής και όλα φαντάζουν σαν εξωτερικά επιβεβλημένος «μονόδρομος». Για να ξεπεράσεις το ένα κακό, κάνεις κάτι χειρότερο. Για να «υπερβείς» (συγκαλύψεις) ένα έγκλημα, διαπράττεις άλλο ειδεχθέστερο.
Στο μυθιστόρημα του Ουάιλντ ο Ντόριαν «αυτοκτονεί». Στην ελληνική πραγματικότητα ο νεαρός γόης (;) που πρωθυπουργεύει δε φαίνεται διατεθειμένος να «αυτοκτονήσει». Τουναντίον. Έχει μάλιστα και μια πρώτης τάξης δικαιολογία γι’ αυτό. Μας μαλώνει και λέει: «Τι θέλετε, δηλαδή; Να έρθει ο Κούλης;»
Εμείς, κύριε Alexis, δε θέλαμε ποτέ τον Κούλη. Γι’ αυτό και σ’ εμπιστευτήκαμε. Και το πρόβλημα δεν είναι ούτε το στιλ ούτε το βλέμμα του Κούλη. Είναι η πολιτική του. Αυτή που τώρα κι εσύ εφαρμόζεις «με επιτυχία», συλλέγοντας παράσημα και κονκάρδες, που καρφιτσώνεις με καμάρι στο πέτο σου, από αυτούς που σε εκβίαζαν και σε «βασάνιζαν» 17 ώρες. Και μαζί με σένα τη χώρα και –κυρίως- τους χωρικούς. Κι αν έρθει ξανά ο Κούλης, να ξέρεις ότι εσύ θα τον έχεις φέρει• όχι εμείς. Και το χειρότερο είναι ότι, αν παραστεί ανάγκη –«για την (ξανα)σωτηρία της χώρας» ασφαλώς- σάς βλέπω να συγκυβερνάτε με τον Κούλη.
Μήπως ήρθε η ώρα να σταθείς κι εσύ, σαν τον Ντόριαν Γκρέι, μόνος κατάμονος μπροστά στο πορτρέτο σου, ν’ αντικρίσεις την αφόρητη ασχημία του προσώπου σου;
Αισθάνθηκες ποτέ σου αυτή την εσωτερική ανάγκη, κύριε Alexis;
Τα χρόνια περνούν και η εξωτερική εμφάνιση του Ντόριαν παραμένει η ίδια. Τα σημάδια όμως της ηθικής του κατάπτωσης αποτυπώνονται στην προσωπογραφία του. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου στον πίνακα σκληραίνουν κυνικά, η μορφή του γερνάει γρήγορα και απαίσιες ρυτίδες εμφανίζονται, αποκαλύπτοντας τη μέσα του σήψη.
Ο Ντόριαν διαπιστώνει έντρομος πως η δυσμορφία του πορτρέτου βαθμιαία χειροτερεύει.
Ανέγγιχτος εξωτερικά, μα εσωτερικά τρομοκρατημένος και με ψυχή καταρρακωμένη, ξεσχίζει τον πίνακα μ’ ένα μαχαίρι.
Οι υπηρέτες του βρίσκουν το πρωί στο πάτωμα ένα φριχτά γερασμένο πτώμα με το μαχαίρι καρφωμένο στην καρδιά. Πολύ δύσκολα καταφέρνουν να αναγνωρίσουν έντρομοι την ταυτότητα του κυρίου τους, ενώ το πορτρέτο παραμένει ανέπαφο, όπως ακριβώς είχε φιλοτεχνηθεί.
Πώς μου ήρθε τώρα στο μυαλό η ιστορία του Ντόριαν Γκρέι;
Άκουσα χτες (25-4-17) –όσο μπόρεσα ν’ αντέξω- τα λεγόμενα του «δικού μας» Ντόριαν Γκρέι, του Αλέξη Τσίπρα.
Αν επρόκειτο να αποδώσει κανείς με μία μόνο φράση την κατάστασή του, μαζί με αυτή της «αριστερο»ακροδεξιάς κυβέρνησης, νομίζω πως ο καταλληλότερος χαρακτηρισμός θα ήταν: πολιτικός δαιμονισμός. Δαιμονισμός είναι να φτάσεις σε ένα σημείο από το οποίο δεν υπάρχει για σένα επιστροφή. Εκεί όπου χάνεται η θεμελιώδης, υποστασιακή για τον άνθρωπο-πολίτη ελευθερία της δυνατότητας επιλογής και όλα φαντάζουν σαν εξωτερικά επιβεβλημένος «μονόδρομος». Για να ξεπεράσεις το ένα κακό, κάνεις κάτι χειρότερο. Για να «υπερβείς» (συγκαλύψεις) ένα έγκλημα, διαπράττεις άλλο ειδεχθέστερο.
Στο μυθιστόρημα του Ουάιλντ ο Ντόριαν «αυτοκτονεί». Στην ελληνική πραγματικότητα ο νεαρός γόης (;) που πρωθυπουργεύει δε φαίνεται διατεθειμένος να «αυτοκτονήσει». Τουναντίον. Έχει μάλιστα και μια πρώτης τάξης δικαιολογία γι’ αυτό. Μας μαλώνει και λέει: «Τι θέλετε, δηλαδή; Να έρθει ο Κούλης;»
Εμείς, κύριε Alexis, δε θέλαμε ποτέ τον Κούλη. Γι’ αυτό και σ’ εμπιστευτήκαμε. Και το πρόβλημα δεν είναι ούτε το στιλ ούτε το βλέμμα του Κούλη. Είναι η πολιτική του. Αυτή που τώρα κι εσύ εφαρμόζεις «με επιτυχία», συλλέγοντας παράσημα και κονκάρδες, που καρφιτσώνεις με καμάρι στο πέτο σου, από αυτούς που σε εκβίαζαν και σε «βασάνιζαν» 17 ώρες. Και μαζί με σένα τη χώρα και –κυρίως- τους χωρικούς. Κι αν έρθει ξανά ο Κούλης, να ξέρεις ότι εσύ θα τον έχεις φέρει• όχι εμείς. Και το χειρότερο είναι ότι, αν παραστεί ανάγκη –«για την (ξανα)σωτηρία της χώρας» ασφαλώς- σάς βλέπω να συγκυβερνάτε με τον Κούλη.
Μήπως ήρθε η ώρα να σταθείς κι εσύ, σαν τον Ντόριαν Γκρέι, μόνος κατάμονος μπροστά στο πορτρέτο σου, ν’ αντικρίσεις την αφόρητη ασχημία του προσώπου σου;
Αισθάνθηκες ποτέ σου αυτή την εσωτερική ανάγκη, κύριε Alexis;
Άρθρα του ίδιου συντάκτη
16/05/2017 | Μετρώντας τις μέρες μας
23/03/2017 | Πρόσεχε το δάχτυλο, όχι το φεγγάρι
02/02/2017 | Και δάσκαλοι - όχι μόνο φιλόλογοι
01/02/2017 | Ένας δήμαρχος, μια μήνυση και ο … ΤΑΡ (πάλι)
26/01/2017 | Ποιοι μας αποκαλούν «λαϊκιστές»;
13/01/2017 | Εύκολη προφητεία
29/12/2016 | ΄Ανθρωποι και κατσαρίδες
19/12/2016 | Ένας «ρεαλιστής» δήμαρχος
14/12/2016 | Αδιόρθωτοι
06/12/2016 | Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται
Πρέπει να συμπληρώσετε το είδος του επαγγέλματος που ψάχνετε
1929 |
Ιδρύθηκε στις Σέρρες το «Ενωτικό Κόμμα των Φιλελευθέρων Ν. Σερρών».1929 |
Τελευταία ημέρα των «Εορτών των Ανθέων» ή επί το συντομότερων των «Ανθεστηρίων» τα οποία διοργάνωσε ο Όμιλος «Ορφέας» στις 14, 15, 17, και 18 Αυγούστου και στα οποία προσκλήθηκε και παραβρέθηκε και η Μις Μακεδονία - Θράκη Καίτη Πολιουδάκη. Οι εκδηλώσεις των «Ανθεστηρίων» στις οποίες έλαβε μέρος όλη η τότε καλή κοινωνία των Σερρών, πραγματοποιήθηκαν στο κέντρο «Διονύσια» και η γιορταστική και αποχαιρετιστήρια μέρα, κάτι σαν χοροεσπερίδα προς τιμήν της φιλοξενούμενης Μις, έγινε στο διπλανό εξοχικό κέντρο «Τροκαντερό». Εκτός από την παρουσία της Μις Μακεδονία – Θράκη το κέντρο συμπλήρωσε το πρόγραμμά του με ένα βιεννέζικο μπαλέτο και διάφορα νούμερα «από το τρίο των μικρών χορευτών δίδος Καίτης Κασέτα, Ανδρ. Κασέτα και Στεφ. Αγκοπιάν». Η είσοδος είχε οριστεί στις 15 δραχμές.1965 |
Η Εφημερίδα «Ελληνικός Βορράς» έγραψε: «Πληροφορούμεθα ότι κατηγγέλθησαν αρμοδίως οι: 1) Ευάγγ. Σπυρίδης αντιδήμαρχος 2) Λατινόπουλος και 3) Γ. Καρανάς δημοτικοί σύμβουλοι Σερρών διότι μετέσχον της προσφάτου πολιτικής συγκεντρώσεως της ΕΔΑ εις Σέρρας. Κατα τας ιδίας πληροφορίας μας διεξάγονται ανακρίσεις εναντίον των ριψάντων συνθήματα κατά του συνταγματικού καθεστώτος της χώρας. Κατά την ιδίαν συγκέντρωσιν οπαδοί της ΕΔΑ εκραύγαζον μεταξύ άλλων: «Να φύγη η Γερμανίδα», «Δημοψήφισμα», «η Αυλή να μαντρωθεί», ως και... «Ο στρατός με την ΕΔΑ!...» και άλλα».
Όλο γκρινιάζουμε ότι δεν έχουμε ρούχα, και όλο οι ντουλάπες μας, ασφυκτιούν!
Για να ξαλαφρώσεις ντουλάπες και συρτάρια, χωρίς να χρειαστεί να πετάξεις τίποτα, απλά άλλαξε τον τρόπο που τακτοποιείς κάποια ρούχα!
Τα λεπτά ρούχα, όπως μακό, κολλάν καθώς και αυτά που δεν τσαλακώνουν εύκολα, όπως μάλλινα πουλόβερ και φόρμες γυμναστικής, μπορείς να τα τυλίξεις ρολό, και να τα τοποθετήσεις στα ράφια. Αυτομάτως η ντουλάπα σου θα αποκτήσει πιο οργανωμένο look αλλά και θα εξοικονομήσεις τουλάχιστον το 1/3 του χώρου που υπήρχε!
Για να ξαλαφρώσεις ντουλάπες και συρτάρια, χωρίς να χρειαστεί να πετάξεις τίποτα, απλά άλλαξε τον τρόπο που τακτοποιείς κάποια ρούχα!
Τα λεπτά ρούχα, όπως μακό, κολλάν καθώς και αυτά που δεν τσαλακώνουν εύκολα, όπως μάλλινα πουλόβερ και φόρμες γυμναστικής, μπορείς να τα τυλίξεις ρολό, και να τα τοποθετήσεις στα ράφια. Αυτομάτως η ντουλάπα σου θα αποκτήσει πιο οργανωμένο look αλλά και θα εξοικονομήσεις τουλάχιστον το 1/3 του χώρου που υπήρχε!
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ...
82 πρόσωπα
3584 δημοσιευμένα άρθρα
224 ατάκες
33 videos
42 αρχεία ήχου
68477 προβολές από 1/8 έως 18/8
133200 προβολές τον προηγ. μήνα
204705 προβολές τον Ιούνιο
