Στο μυθιστόρημα του Όσκαρ Ουάιλντ «Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι» ο νεαρός γόης Ντόριαν Γκρέι, ακολουθεί χωρίς τύψεις το δρόμο του αισθητικού αμοραλισμού, αδιαφορώντας για τις συνέπειες, ακόμη και αν πρόκειται για καταστροφή ανθρώπινων ζωών.
Τα χρόνια περνούν και η εξωτερική εμφάνιση του Ντόριαν παραμένει η ίδια. Τα σημάδια όμως της ηθικής του κατάπτωσης αποτυπώνονται στην προσωπογραφία του. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου στον πίνακα σκληραίνουν κυνικά, η μορφή του γερνάει γρήγορα και απαίσιες ρυτίδες εμφανίζονται, αποκαλύπτοντας τη μέσα του σήψη.
Ο Ντόριαν διαπιστώνει έντρομος πως η δυσμορφία του πορτρέτου βαθμιαία χειροτερεύει.
Ανέγγιχτος εξωτερικά, μα εσωτερικά τρομοκρατημένος και με ψυχή καταρρακωμένη, ξεσχίζει τον πίνακα μ’ ένα μαχαίρι.
Οι υπηρέτες του βρίσκουν το πρωί στο πάτωμα ένα φριχτά γερασμένο πτώμα με το μαχαίρι καρφωμένο στην καρδιά. Πολύ δύσκολα καταφέρνουν να αναγνωρίσουν έντρομοι την ταυτότητα του κυρίου τους, ενώ το πορτρέτο παραμένει ανέπαφο, όπως ακριβώς είχε φιλοτεχνηθεί.
Πώς μου ήρθε τώρα στο μυαλό η ιστορία του Ντόριαν Γκρέι;
Άκουσα χτες (25-4-17) –όσο μπόρεσα ν’ αντέξω- τα λεγόμενα του «δικού μας» Ντόριαν Γκρέι, του Αλέξη Τσίπρα.
Αν επρόκειτο να αποδώσει κανείς με μία μόνο φράση την κατάστασή του, μαζί με αυτή της «αριστερο»ακροδεξιάς κυβέρνησης, νομίζω πως ο καταλληλότερος χαρακτηρισμός θα ήταν: πολιτικός δαιμονισμός. Δαιμονισμός είναι να φτάσεις σε ένα σημείο από το οποίο δεν υπάρχει για σένα επιστροφή. Εκεί όπου χάνεται η θεμελιώδης, υποστασιακή για τον άνθρωπο-πολίτη ελευθερία της δυνατότητας επιλογής και όλα φαντάζουν σαν εξωτερικά επιβεβλημένος «μονόδρομος». Για να ξεπεράσεις το ένα κακό, κάνεις κάτι χειρότερο. Για να «υπερβείς» (συγκαλύψεις) ένα έγκλημα, διαπράττεις άλλο ειδεχθέστερο.
Στο μυθιστόρημα του Ουάιλντ ο Ντόριαν «αυτοκτονεί». Στην ελληνική πραγματικότητα ο νεαρός γόης (;) που πρωθυπουργεύει δε φαίνεται διατεθειμένος να «αυτοκτονήσει». Τουναντίον. Έχει μάλιστα και μια πρώτης τάξης δικαιολογία γι’ αυτό. Μας μαλώνει και λέει: «Τι θέλετε, δηλαδή; Να έρθει ο Κούλης;»
Εμείς, κύριε Alexis, δε θέλαμε ποτέ τον Κούλη. Γι’ αυτό και σ’ εμπιστευτήκαμε. Και το πρόβλημα δεν είναι ούτε το στιλ ούτε το βλέμμα του Κούλη. Είναι η πολιτική του. Αυτή που τώρα κι εσύ εφαρμόζεις «με επιτυχία», συλλέγοντας παράσημα και κονκάρδες, που καρφιτσώνεις με καμάρι στο πέτο σου, από αυτούς που σε εκβίαζαν και σε «βασάνιζαν» 17 ώρες. Και μαζί με σένα τη χώρα και –κυρίως- τους χωρικούς. Κι αν έρθει ξανά ο Κούλης, να ξέρεις ότι εσύ θα τον έχεις φέρει• όχι εμείς. Και το χειρότερο είναι ότι, αν παραστεί ανάγκη –«για την (ξανα)σωτηρία της χώρας» ασφαλώς- σάς βλέπω να συγκυβερνάτε με τον Κούλη.
Μήπως ήρθε η ώρα να σταθείς κι εσύ, σαν τον Ντόριαν Γκρέι, μόνος κατάμονος μπροστά στο πορτρέτο σου, ν’ αντικρίσεις την αφόρητη ασχημία του προσώπου σου;
Αισθάνθηκες ποτέ σου αυτή την εσωτερική ανάγκη, κύριε Alexis;
Τα χρόνια περνούν και η εξωτερική εμφάνιση του Ντόριαν παραμένει η ίδια. Τα σημάδια όμως της ηθικής του κατάπτωσης αποτυπώνονται στην προσωπογραφία του. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου στον πίνακα σκληραίνουν κυνικά, η μορφή του γερνάει γρήγορα και απαίσιες ρυτίδες εμφανίζονται, αποκαλύπτοντας τη μέσα του σήψη.
Ο Ντόριαν διαπιστώνει έντρομος πως η δυσμορφία του πορτρέτου βαθμιαία χειροτερεύει.
Ανέγγιχτος εξωτερικά, μα εσωτερικά τρομοκρατημένος και με ψυχή καταρρακωμένη, ξεσχίζει τον πίνακα μ’ ένα μαχαίρι.
Οι υπηρέτες του βρίσκουν το πρωί στο πάτωμα ένα φριχτά γερασμένο πτώμα με το μαχαίρι καρφωμένο στην καρδιά. Πολύ δύσκολα καταφέρνουν να αναγνωρίσουν έντρομοι την ταυτότητα του κυρίου τους, ενώ το πορτρέτο παραμένει ανέπαφο, όπως ακριβώς είχε φιλοτεχνηθεί.
Πώς μου ήρθε τώρα στο μυαλό η ιστορία του Ντόριαν Γκρέι;
Άκουσα χτες (25-4-17) –όσο μπόρεσα ν’ αντέξω- τα λεγόμενα του «δικού μας» Ντόριαν Γκρέι, του Αλέξη Τσίπρα.
Αν επρόκειτο να αποδώσει κανείς με μία μόνο φράση την κατάστασή του, μαζί με αυτή της «αριστερο»ακροδεξιάς κυβέρνησης, νομίζω πως ο καταλληλότερος χαρακτηρισμός θα ήταν: πολιτικός δαιμονισμός. Δαιμονισμός είναι να φτάσεις σε ένα σημείο από το οποίο δεν υπάρχει για σένα επιστροφή. Εκεί όπου χάνεται η θεμελιώδης, υποστασιακή για τον άνθρωπο-πολίτη ελευθερία της δυνατότητας επιλογής και όλα φαντάζουν σαν εξωτερικά επιβεβλημένος «μονόδρομος». Για να ξεπεράσεις το ένα κακό, κάνεις κάτι χειρότερο. Για να «υπερβείς» (συγκαλύψεις) ένα έγκλημα, διαπράττεις άλλο ειδεχθέστερο.
Στο μυθιστόρημα του Ουάιλντ ο Ντόριαν «αυτοκτονεί». Στην ελληνική πραγματικότητα ο νεαρός γόης (;) που πρωθυπουργεύει δε φαίνεται διατεθειμένος να «αυτοκτονήσει». Τουναντίον. Έχει μάλιστα και μια πρώτης τάξης δικαιολογία γι’ αυτό. Μας μαλώνει και λέει: «Τι θέλετε, δηλαδή; Να έρθει ο Κούλης;»
Εμείς, κύριε Alexis, δε θέλαμε ποτέ τον Κούλη. Γι’ αυτό και σ’ εμπιστευτήκαμε. Και το πρόβλημα δεν είναι ούτε το στιλ ούτε το βλέμμα του Κούλη. Είναι η πολιτική του. Αυτή που τώρα κι εσύ εφαρμόζεις «με επιτυχία», συλλέγοντας παράσημα και κονκάρδες, που καρφιτσώνεις με καμάρι στο πέτο σου, από αυτούς που σε εκβίαζαν και σε «βασάνιζαν» 17 ώρες. Και μαζί με σένα τη χώρα και –κυρίως- τους χωρικούς. Κι αν έρθει ξανά ο Κούλης, να ξέρεις ότι εσύ θα τον έχεις φέρει• όχι εμείς. Και το χειρότερο είναι ότι, αν παραστεί ανάγκη –«για την (ξανα)σωτηρία της χώρας» ασφαλώς- σάς βλέπω να συγκυβερνάτε με τον Κούλη.
Μήπως ήρθε η ώρα να σταθείς κι εσύ, σαν τον Ντόριαν Γκρέι, μόνος κατάμονος μπροστά στο πορτρέτο σου, ν’ αντικρίσεις την αφόρητη ασχημία του προσώπου σου;
Αισθάνθηκες ποτέ σου αυτή την εσωτερική ανάγκη, κύριε Alexis;
Άρθρα του ίδιου συντάκτη
16/05/2017 | Μετρώντας τις μέρες μας
23/03/2017 | Πρόσεχε το δάχτυλο, όχι το φεγγάρι
02/02/2017 | Και δάσκαλοι - όχι μόνο φιλόλογοι
01/02/2017 | Ένας δήμαρχος, μια μήνυση και ο … ΤΑΡ (πάλι)
26/01/2017 | Ποιοι μας αποκαλούν «λαϊκιστές»;
13/01/2017 | Εύκολη προφητεία
29/12/2016 | ΄Ανθρωποι και κατσαρίδες
19/12/2016 | Ένας «ρεαλιστής» δήμαρχος
14/12/2016 | Αδιόρθωτοι
06/12/2016 | Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται
Πρέπει να συμπληρώσετε το είδος του επαγγέλματος που ψάχνετε
1894 |
Απεβίωσε στη Θεσσαλονίκη ο Νιγριτινός λόγιος Γιατρός Μιχαήλ Παπαδόπουλος, που έδρασε στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη και γενικότερα στη Μακεδονία.1907 |
Ομάδα Ελλήνων ανταρτών από την Ζηλιάχοβα (Νέα Ζίχνη) με τη βοήθεια της ομάδας του οπλαρχηγού Δούκα Ζέρβα, συνεπλάκη με 30 Βουλγάρους κομιτατζήδες στην περιοχή της Παλαιοκώμης. Επί τόπου φονεύθηκαν 9 Βούλγαροι, οι οποίοι κατά την φυγή τους εγκατέλειψαν ικανή ποσότητα όπλων και τροφίμων.1913 |
Από το ημερολόγιο του Μητροπολίτη Σερρών Αποστόλου: «Ο στρατός (Βούλγαρικός) άμα τη μεταβάσει του εις Σαρμουσακλή προσεκάλεσε τον εκ του χωρίου Τοπόλιανης Οικονόμον Παπά Δημήτριον και προεστώτα Παναγιώτην, τους οποίους, αφ' ου έδειρε πολλάκις, ενέκλεισεν εν τω σχολείω.. Διεμαρτυρήθην διά την αδικίαν ταύτην, προσθέσας ότι ουδέποτε οι Τούρκοι έδειραν ιερέα μου»… «Εβεβαιώθη ότι η εν Βεζνήκω απώλεια εις ημιόνους μόνον, ίππους και εις χρήμα ανήλθεν εις πέντε χιλιάδας τουλάχιστον τουρκικών λιρών»..1913 |
Διέκοψε τις εργασίες του το Ελληνικό Ταχυδρομικό Γραφείο στην πόλη των Σερρών με την έναρξη των ελληνοβουλγαρικών εχθροπραξιών.1920 |
Γεννήθηκε στον Πόντο ο δικηγόρος και βουλευτής Νικόλαος Ιντζές. Το 1922 οι γονείς του εγκαταστάθηκαν στο Στρυμονοχώρι. Σπούδασε Νομικά και άσκησε την δικηγορία στην Αθήνα. Εκλέχθηκε βουλευτής το 1951 με το κόμμα της ΕΠΕΚ, το 1958 και 1961 με το κόμμα Φιλελευθέρων και το 1963 με την Ένωση Κέντρου στην κυβέρνηση της οποίας διατέλεσε και Υπουργός. Πέθανε σε ηλικία 43 ετών τον Οκτώβριο του 1963.1926 |
Με σχετικό Προεδρικό Διάταγμα υπογεγραμμένο από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Θεόδωρο Πάγκαλο, στον νομό Σερρών: Στην υποδιοίκηση Σερρών: -Αποσπάται ο συνοικισμός Νεοχώρι από την Κοινότητα «Σουμπάσκιοϊ» και ονομάζεται «Κοινότης Νεοχωρίου» με έδρα τον ομώνυμο συνοικισμό. Αποσπάται ο συνοικισμός Νέος Σκοπός (πρώην Κισισλίκ ή Τουμπίτσα) από την Κοινότητα «Τοπόλιανης» και ονομάζεται «Κοινότης Νέου Σκοπού» με έδρα τον ομώνυμο συνοικισμό. -Αποσπάται ο συνοικισμός Κιοπεκή από την Κοινότητα Κάτω Καμήλας και ονομάζεται «Κοινότης Κιοπεκή» με έδρα τον ομώνυμο συνοικισμό. «Εις την αναγνωριζόμενην κοινότητα ταύτην ενούνται οι συνοικισμοί Αντάς αποσπώμενος της αυτής Κοινότητος Κάτω Καμήλας και Σαλ-Μαχαλάς, αποσπώμενος της Κοινότητος Γενή – Μαχαλά». -Αποσπάται ο συνοικισμός Κουμάργιαννη από την Κοινότητα Κάτω Καμήλας και ονομάζεται «Κοινότης Κουμάργιαννης» με έδρα τον ομώνυμο συνοικισμό. «Εις την αναγνωριζομένην Κοινότητα ενούται και ο συνοικισμός Άγκο - Μαχαλά, αποσπώμενος της αυτής Κοινότητος Κάτω Καμήλας». -Αποσπάται ο συνοικισμός Γενή - κιοϊ από την Κοινότητα Σκοτούσης (πρώην Πρόσνικ) και ονομάζεται «Κοινότης Γενήκιοϊ» με έδρα τον ομώνυμο συνοικισμό. «Εις την αναγνωριζομένην κοινότητα ταύτην ενούται και ο συνοικισμός Καρατζάκιοϊ, αποσπώμενος της Κοινότητος Χομόνδου». -Αποσπάται ο συνοικισμός Ερνή - κιοί από την Κοινότητα Ηράκλειας (πρώην Τζουμαγιά) και ονομάζεται «Κοινότης Ερνή – κιοί» με έδρα τον ομώνυμο συνοικισμό. «Εις την αναγνωριζομένην κοινότητα ταύτην ενούται και ο συνοικισμός Ορμανλή, αποσπόμενος της αυτής Κοινότητος Ηρακλείας». Στην Υποδιοίκηση Νιγρίτης: -Αποσπάται ο συνοικισμός μετόχιον Μονή - Ιβήρων από την Κοινότητα Αχινού και ονομάζεται «Κοινότης Ιβήρων» με έδρα τον ομώνυμο συνοικισμό. «Εις την αναγνωριζομένην Κοινότητα ταύτην ενούται και ο συνοικισμός Παληότρος, αποσπώμενος της Κοινότητας Καστανοχωρίου». Στην Υποδιοίκηση Σιδηροκάστρου: -Αποσπάται ο συνοικισμός Βυρώνεια (πρώην Χατζή - Μπεϊλίκ) από την Κοινότητα Ράμνης και ονομάζεται «Κοινότης Βυρώνειας». «Εις την αναγνωριζομένην Κοινότητα ταύτην ενούται και ο συνοικισμός Σιδηροδρομικός Σταθμός Βυρώνειας (Χατζή - Μπεϊλίκ) αποσπόμενος της αυτής Κοινότητος Ράμνης». -Αποσπάται ο συνοικισμός Πλατανάκι (πρώην Σιούγκοβον) από την Κοινότητα Μακρυνίτσης (πρώην Μπανίτσης) και ονομάζεται «Κοινότης Πλατανακίου». -Έδρα της Κοινότητας Ράμνας ορίζεται ο συνοικισμός αυτής Δερβέντι και μετονομάζεται η Κοινότητα αυτή από «Κοινότης Ράμνας» σε «Κοινότητα Δερβέντι». Στην υποδιοίκηση Ζίχνης: -Αποσπάται ο συνοικισμός Ζδράβικ από την Κοινότητα Κοτσουκίου και ονομάζεται «Κοινότης Ζδράβικ» με έδρα τον ομώνυμο συνοικισμό. «Εις την αναγνωριζομένην Κοινότητα ταύτην ενούται και ο συνοικισμός Σιδηροδρομικός Σταθμός Αγγίστης, αποσπώμενος της αυτής Κοινότητος Βιτάστης». -Αποσπάται ο συνοικισμός Τσεπελτζές από την Κοινότητα Ραχώβης και ονομάζεται «Κοινότης Τσεπελτζέ» με έδρα τον ομώνυμο συνοικισμό.1927 |
Αρχίζει η λειτουργία του καταστήματος της Εθνικής Τράπεζας στην πόλη των Σερρών στο νεόδμητο κτήριο στην Πλατεία Ελευθερίας.1928 |
Ο νεοϊδρυθείς «φυσιολατρικός όμιλος νέων» πραγματοποίησε την πρώτη του εξόρμηση στο χωριό Ελαιώνα. Την ίδια ημέρα ιδρύθηκε «Σύλλογος γηγενών Μακεδόνων «Ο Μέγας Αλέξανδρος»», με γραφεία ακριβώς κάτω από το τότε ξενοδοχείο «Ίλιον Παλλάς», με σκοπό την αντιμετώπιση της αδιαφορίας του κράτους προς το λαό της Βόρειας Ελλάδας.1932 |
Στον κινηματογράφο «Διονύσια» προβλήθηκε η ταινία «Ο κατάδικος» με τον Αντόνιο Μορένο.1935 |
Στον κινηματογράφο «Κρόνιον» προβλήθηκε η ταινία «Φραγκεστάιν».1953 |
Στη Νιγρίτα στη θέση «Γερακούδα» από βροχοπτώσεις πλημμύρισαν 2.000 στρέμματα γης.1959 |
«Κατά τας απογευματινάς ώρας ενέσκηψε άγρια καταιγίς μετά κατακλυσμιαίων βροχών και ιδιαίτερα επλήγησαν τα χωριά Θολό, Νέα Ζίχνη, Εμμανουήλ Παπάς, Γάζωρος και Πεντάπολη». Στα περισσότερα σημεία οι σημειωθείσες ραγδαίες βροχοπτώσεις σχημάτισαν μικροχειμάρρους παρασύροντας τα θερισμένα σιτηρά που καλύφθηκαν από χώματα και άμμο (στις πεδινές εκτάσεις). Παρασύρθηκαν γέφυρες, διεκόπησαν οι συγκοινωνίες. Στη Νέα Ζίχνη στην κεντρική πλατεία δημιουργήθηκε λίμνη λόγω απόφραξης των υπονόμων από μεγάλους λίθους, ξύλα και κλώνους δέντρων που παρασύρθηκαν από τους χειμάρρους.1986 |
Στο χωριό Μέταλλα των Σερρών αγρότης παρασύρθηκε ενώ βρισκόταν στο χωράφι του από τα νερά παρακείμενου χειμάρρου που υπερχείλισε έπειτα από νεροποντή.
Όλο γκρινιάζουμε ότι δεν έχουμε ρούχα, και όλο οι ντουλάπες μας, ασφυκτιούν!
Για να ξαλαφρώσεις ντουλάπες και συρτάρια, χωρίς να χρειαστεί να πετάξεις τίποτα, απλά άλλαξε τον τρόπο που τακτοποιείς κάποια ρούχα!
Τα λεπτά ρούχα, όπως μακό, κολλάν καθώς και αυτά που δεν τσαλακώνουν εύκολα, όπως μάλλινα πουλόβερ και φόρμες γυμναστικής, μπορείς να τα τυλίξεις ρολό, και να τα τοποθετήσεις στα ράφια. Αυτομάτως η ντουλάπα σου θα αποκτήσει πιο οργανωμένο look αλλά και θα εξοικονομήσεις τουλάχιστον το 1/3 του χώρου που υπήρχε!
Για να ξαλαφρώσεις ντουλάπες και συρτάρια, χωρίς να χρειαστεί να πετάξεις τίποτα, απλά άλλαξε τον τρόπο που τακτοποιείς κάποια ρούχα!
Τα λεπτά ρούχα, όπως μακό, κολλάν καθώς και αυτά που δεν τσαλακώνουν εύκολα, όπως μάλλινα πουλόβερ και φόρμες γυμναστικής, μπορείς να τα τυλίξεις ρολό, και να τα τοποθετήσεις στα ράφια. Αυτομάτως η ντουλάπα σου θα αποκτήσει πιο οργανωμένο look αλλά και θα εξοικονομήσεις τουλάχιστον το 1/3 του χώρου που υπήρχε!
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ...
82 πρόσωπα
3587 δημοσιευμένα άρθρα
226 ατάκες
33 videos
42 αρχεία ήχου
289333 προβολές από 1/6 έως 16/6
377463 προβολές τον προηγ. μήνα
309881 προβολές τον Απρίλιο
